Καθώς ο καιρός ζεσταίνει και τα ρούχα που φοράμε μειώνονται, οι σκέψεις και η ανησυχία για το πώς φαίνεται το σώμα μας, συχνά, αυξάνονται. “Πώς θα βγω έτσι στην παραλία;” “Δεν θέλω να χάσω πολλά, ίσως 3-4 κιλά και να σφίξω λίγο”, “Όλα θα ήταν καλύτερα αν είχα άλλο σώμα”, “Αποκλείεται να βάλω αυτό το μαγιό με αυτά τα μπούτια/αυτή την κυτταρίτιδα/αυτή την κοιλιά”, είναι μερικές από τις φράσεις που ακούμε συχνά στις συνεδρίες και όχι μόνο.
Στην εποχή της θετικότητας ή πιο σωστά της ουδετερότητας γύρω από το ανθρώπινο σώμα, όπως κι αν είναι, ό,τι χαρακτηριστικά κι αν έχει, φράσεις όπως οι παραπάνω ίσως ακούγονται λιγότερο συχνά ή παραλλαγμένες και πιο “στρογγυλεμένες” σε σχέση με το παρελθόν. Παρ’ όλα αυτά, συνεχίζουν να απασχολούν το μυαλό μας, να επηρεάζουν την διάθεση μας και να καθορίζουν τις αποφάσεις μας. Είμαστε σε διαρκή εγρήγορση, ψάχνουμε την κατάλληλη διατροφή, την πιο αποτελεσματική αισθητική παρέμβαση, ανανεώνουμε την συνδρομή στο γυμναστήριο και πάλι κάτι λείπει και δεν είμαστε ικανοποιημένοι. Να σημειώσουμε εδώ ότι, όλα αυτά, περιμένουμε -ίσως και απαιτούμε- από τον εαυτό μας να τα κάνει παράλληλα όσα καλούμαστε να φέρουμε σε πέρας καθημερινά.
Κι ενώ όλα τα παραπάνω δεν συμβαίνουν μόνο το καλοκαίρι, αυτή την εποχή είναι σαν να μπαίνει ένας μεγεθυντικός φακός σε κάθε ατέλεια, σε κάθε ανασφάλεια που αφορά το σώμα και την εμφάνιση μας. Και κάνουμε συνεχείς προσπάθειες. Και βάζουμε στόχους. Και κάποιους από αυτούς τους πετυχαίνουμε. Κι αυτό είναι πολύ ωραίο.
Για την ακρίβεια, είναι ωραίο όταν στεκόμαστε λίγο να καταλάβουμε και να χαρούμε τις μικρές ή μεγάλες μας νίκες. Είναι όχι μόνο ωραίο αλλά και χρήσιμο, όταν μας επιβραβεύουμε εμείς οι ίδιοι και για την προσπάθεια, όχι μόνο για το αποτέλεσμα. Είναι όχι μόνο ωραίο αλλά και απαραίτητο, όταν προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι χρειαζόμαστε και να μας το δώσουμε. Ακόμα κι αν αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι πάντα σύμφωνο με τον στόχο που έχουμε θέσει ή με το πλάνο. Ακόμα κι αν δεν τα καταφέρουμε την στιγμή που θέλουμε ή ακριβώς όπως θέλουμε. Έχει σημασία, αν το θέλουμε, να βάλουμε εκείνο το μαγιό και να πάμε στην παραλία μόνοι μας ή με παρέα, να φάμε εκείνο το παγωτό και να χαρούμε εκείνη της έξοδο για φαγητό με φίλους. Έχει σημασία γιατί θα έχουμε αναγνωρίσει, ακούσει και ικανοποιήσει εμείς οι ίδιοι μια ανάγκη ή επιθυμία μας.
Για να είμαστε δίκαιοι, είναι δύσκολο εγχείρημα αν δεν έχουμε μάθει πώς να το κάνουμε. Στην σημερινή εποχή, είναι δύσκολο για έναν ακόμα λόγο: η εικόνα μας παίζει πολυδιάστατο και σημαντικό ρόλο στην ζωή μας. Ερχόμαστε συνεχώς σε επαφή πληθώρα ερεθισμάτων που αφορούν την εικόνα, την δική μας και των άλλων. Αυθόρμητα και αυθαίρετα κάνουμε συνδέσεις, συγκρίσεις και βγάζουμε συμπεράσματα που συχνά είναι εναντίον μας. Χρειάζεται να μάθουμε πώς να διαχειριζόμαστε τις σκέψεις μας, να αντέχουμε και να ρυθμίζουμε τα συναισθήματα μας. Πώς να καθησυχάζουμε και να φροντίζουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας. Διαφορετικά θα βάζουμε στόχους, θα διορθώνουμε ατέλειες και θα προκύπτουν συνέχεια καινούργιες. Θα βάζουμε εκ νέου στόχο να τις διορθώσουμε, με αποτέλεσμα να εγκλωβιζόμαστε σε φαύλους κύκλους με περισσότερη δυσφορία και λιγότερη ευχαρίστηση και ικανοποίηση, με ό,τι συνέπειες έχει αυτό στις σχέσεις και στην καθημερινότητα μας.
